krańce

nie umarłaś w moim sercu

jak nadzieja wiecznie sie tlisz

mijają lata i z wielką tesknotą

odkrywam przed soba kolejny wstyd

wstydze się mocno mojej miłości

bo gdybym latac potrafił znów dałbym ci cało niebo wszechśwaita

 a tak dam pustkę wiec po co  ci znów

smutne poranki, rozląki na lata

lepiej znieść miłość w nerwach

niż płakać na krańcach świata